صدای خدا در زمان جاری شده ،صدای امام رئوف (ع) را می گویم که همان صدای زیبا ی خداست وبه مهر می گوید:
الامام الانیس الرفیق والوالد الشفیق
خدایا پس امام زمان من کجاست آن نزدیکترین دوست و مهربان تر از پدر.
مهدی کجاست تا برآستانش زانو زنیم ،تسلیم حریمش گردیم و قلب هایمان را با نام و یاد و مرامش سرشار از رویش گلهای عشق وبندگی کنیم .
مهدی کجاست؟!
بازهم صدای اجابت می آید و این بار صدای مهدی (ع)، تجلی صدای خداست وبا گل واژه های عشق جواب تو را می دهد:
لو اشیاعنا وفقهم الله …..
اگر شیعیان ما که خدا توفیقشان دهد در راه ایفای پیمانی که بر عهده گرفته اند ،همدل می شدند میمنت ملاقات ما ازایشان به تاخیر نمی افتاد.
و حالا باز هم ما و نجوای اضطرارمان :
خدایا می خواهمش ؛او را به من عطا کن.و باز هم صدای اجابت او واین بار ،علی بن الحسین (ع) با صدای خدا سخن می گوید:
ومع العسر یسر،فاصبر ان العاقبة للمتقین.ثبتک الله علی ولایة من تولیت نحن وانتم فی ودیعة الله التی لا یضیع ودائعه
همراه با هر سختی آسانی است صبر کن که سر انجام از آن متقین است.خدا تو را در ولایت کسی قرار دهد که ولایتش را داری و آن را برای تو تثبیت فرماید.ما و شیعه ما گنجینه های سپرده های خدا هستیم که از بین نخواهیم رفت.

به سمت نور می خواند کسی دلهای شیدا را
به بزم عشق می خواند کسی مارا به مهمانی